Η πλοκή της υπόθεσης ξετυλίγεται
μέσω των δύο κύριων πρωταγωνιστών, του Gregory Arkadin (Orson Welles), βαθύπλουτου μεγιστάνα με μυστήριο να καλύπτει το
παρελθόν του, και του Guy Van Stratten (Robert Arden), φιλόδοξου νεαρού σε ρόλο ντετέκτιβ που αναλαμβάνει να
εξιχνιάσει τα σκοτεινά σημεία της ζωής του Arkadin.
Μεγαλειώδης ταινία, με ένταση, ισχυρό σενάριο προφανώς εξαίσιες ηθοποιίες (ανάμεσα στις οποίες αυτή της
Κατίνας Παξινού στον ρόλο της Σόφι, παλιάς αρχηγού μιας βρώμικης συμμορίας στην
Βαρσοβία...).
Κεντρικό σημείο της ταινίας είναι η
σκηνή που ο Arkadin αφηγείται την ιστορία του σκορπιού και του βάτραχου, το
ηθικό δίδαγμα της οποίας επιβεβαιώνεται στο φινάλε της ταινίας:
Και τώρα θα σας πω για ένα σκορπιό. Αυτός ο σκορπιός
ήθελε να περάσει ένα ποτάμι… έτσι ζήτησε από τον βάτραχο να τον μεταφέρει.
«Όχι», είπε ο βάτραχος, «όχι ευχαριστώ». «Αν σε βάλω στην
πλάτη μου μπορεί να με τσιμπήσεις… και το κεντρί σου είναι θανατηφόρο».
«Αυτό δεν είναι λογικό», είπε ο σκορπιός. «Αν σε
τσιμπήσω, εσύ θα πεθάνεις και εγώ θα πνιγώ».
Έτσι ο βάτραχος πείστηκε και έβαλε τον σκορπιό στην πλάτη
του. Αλλά ακριβώς στη μέση του ποταμού ένιωσε ένα τρομερό πόνο… και κατάλαβε
ότι, παρόλα αυτά, ο σκορπιός τον τσίμπησε.
«Λογική», φώναξε ο ετοιμοθάνατος βάτραχος καθώς άρχισε να
βυθίζεται μεταφέροντας τον σκορπιό μαζί του. «Δεν υπάρχει λογική σε αυτό».
«Το ξέρω», είπε ο σκορπιός, «αλλά δεν μπορώ να κάνω
αλλιώς. Είναι ο χαρακτήρας μου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου