Μια λάθος μέρα μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή

Το Inside Man του Steven Moffat είναι μια μίνι σειρά τεσσάρων επεισοδίων που παίζει με την έννοια του “καλού” και του “κακού”. Από τη μία πλευρά, έχουμε έναν πρώην καθηγητή εγκληματολογίας στη death row στην Αμερική. Από την άλλη, έναν Άγγλο εφημέριο που ζει μια ήσυχη ζωή με την οικογένειά του. Το πρώτο επεισόδιο τα παρουσιάζει σαν δύο τελείως διαφορετικές ιστορίες, αλλά σιγά σιγά ξεδιπλώνεται η σύνδεση. Και κάπου εκεί, αρχίζεις να καταλαβαίνεις ότι αυτή η σειρά δεν πρόκειται να σε αφήσει να χαλαρώσεις.

Ο Stanley Tucci είναι καθηλωτικός στον ρόλο του Jefferson Grieff. Με λιγοστές λέξεις και βλέμμα που σου τρυπάει το μυαλό, ο χαρακτήρας του λειτουργεί σαν σύμβολο. Δεν προσπαθεί να σε πείσει ότι είναι καλός, ούτε ζητά συγχώρεση. Είναι εκεί για να αποδείξει ότι η ανθρώπινη φύση έχει επίπεδα – και σκοτεινά και διαυγή. Αν και φυλακισμένος, είναι πιο ελεύθερος απ’ όλους. Με βοηθό έναν άλλο κατάδικο που λατρεύει τη βία (και τις λεπτομέρειες), ο Grieff αναλαμβάνει ανεπίσημα να “λύνει” υποθέσεις εγκλημάτων, σαν ένας ψυχρός, κυνικός Sherlock. Το κάνει όχι γιατί θέλει λύτρωση, αλλά γιατί… μπορεί.

Το δυνατό σημείο της σειράς δεν είναι η δράση, αλλά οι ερμηνείες και οι διάλογοι. …

 

Το Inside Man δεν είναι αριστούργημα, αλλά δεν είναι και κάτι που ξεχνάς. Σε βάζει σε σκέψεις, έχει ένταση, και μια απλότητα στην αφήγηση που το κάνει άμεσο. Ναι, θα μπορούσε να έχει καλύτερο ρυθμό ή λιγότερες συμπτώσεις. Αλλά σου αφήνει κάτι: την ερώτηση «τι θα έκανα εγώ αν ήμουν στη θέση τους;». Και αυτό, για τετραπλό επεισόδιο, είναι αρκετά δυνατό.