Βρετανοί
επιστήμονες παρουσίασαν ένα μαθηματικό μοντέλο του φλερτ, που εξηγεί, ούτε λίγο
ούτε πολύ, γιατί το «παιγνίδι» ανάμεσα στα δύο φύλα συχνά τραβάει σε μάκρος. Οι
επιστήμονες πιστεύουν λοιπόν πως η θεωρία των παιγνίων που έχει εφαρμογή και
στις σχέσεις ανδρών-γυναικών, εξηγεί γιατί οι
άντρες δεν πρέπει να βιάζονται. …
Η
μελέτη χρησιμοποιεί τη θεωρία των παιγνίων για να αναλύσει πώς ο άνδρας και η γυναίκα, που αρχίζουν να
φλερτάρουν μεταξύ τους και να παίζουν το «παιγνίδι του ζευγαρώματος»,
συμπεριφέρονται με στρατηγικό τρόπο ο ένας προς τον άλλο -χωρίς κατ' ανάγκην να το συνειδητοποιούν. Το «παιγνίδι» τελειώνει όταν ο ένας από τους δύο
αποσυρθεί ή η γυναίκα αποδεχτεί τον άνδρα ως σύντροφο (αλλά όχι το αντίθετο!).
Η
βασική παραδοχή είναι ότι ο άνδρας, στα
μάτια της γυναίκας, είναι «καλός» ή «κακός» ανάλογα με την ικανότητα που
έχει -ή η γυναίκα πιστεύει ότι έχει- για να φροντίσει τα παιδιά που θα κάνουν
όταν κάποτε στο μέλλον παντρευτούν. Ο
βασικός στρατηγικός στόχος της γυναίκας είναι να μάθει -με κάθε τρόπο- όσο γίνεται περισσότερες πληροφορίες για το
πόσο «καλός» μπαμπάς θα γίνει ο άνδρας που έχει απέναντί της.
Ο «καλός» τύπος άνδρα είναι
διατεθειμένος να τραβήξει σε μεγαλύτερο μάκρος το προκαταρκτικό φλερτ από ό,τι ο «κακός», πράγμα που η γυναίκα εκτιμά, αν μη τι άλλο επειδή έτσι έχει
περισσότερο χρόνο για να εκμαιεύσει πληροφορίες σχετικά με τον υποψήφιο
σύντροφό της. Οι «κακοί» άνδρες (από τη σκοπιά της γυναίκας) είναι όσοι εύκολα και γρήγορα τα παρατάνε.
Όσο το φλερτ συνεχίζεται, αυξάνεται η πιθανότητα ο άνδρας να θεωρηθεί ο
«κατάλληλος» τύπος. …
*
Στην
ταινία «Ένας υπέροχος άνθρωπος», με
πρωταγωνιστή τον Ράσελ Κρόου ο οποίος υποδύεται τον μεγάλο παιγνιοθεωρητικό Τζον Νας, υπάρχει μια σκηνή που μας θυμίζει το ότι η «ευθεία οδός» δεν είναι η καλύτερη
στρατηγική όσον αφορά το φλερτ και το sex:
Αντίθετα όταν το φλερτ έχει
προχωρήσει έστω και λίγο τα πράγματα γίνονται ευκολότερα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου