Πολιτική για Αρχαρίους (2)

Ο Υπουργός προωθεί νόμους τριών κατηγοριών: αυτούς που μπορούν να εφαρμοστούν, αυτούς που ποτέ δε θα εφαρμοστούν και αυτούς που δίνουν ελπίδες στον κόσμο, είτε εφαρμοστούν, είτε όχι, είτε είναι για σήμερα, είτε είναι για το μέλλον.

Ο πολιτικός μπορεί να πληρώσει το διανοούμενο. Όμως δε μπορεί να τον εμπιστευθεί. Ο διανοούμενος στο τέλος θα διερευνήσει, κι αυτό για τον πολιτικό θα είναι πάντα μία προδοσία.

Η πολιτική ισχύς του διανοούμενου φαίνεται μονάχα μακριά από την εξουσία.

Δεν υπάρχει Κυβέρνηση που να λειτουργεί δίχως το λάδι της διαφθοράς.

Ο ισχυρός πάντοτε θα πιστεύει, ότι έχει δίκιο και όποιος τον αντιπολιτεύεται είναι προδότης ή τουλάχιστον ανεπιθύμητος.

Στην πολιτική το νέο αίμα είναι απαραίτητο, όσο και επικίνδυνο.

Η ευγνωμοσύνη είναι σπάνιο πολιτικό νόμισμα και η αγνωμοσύνη το καθημερινό ψωμοτύρι.

Η πολιτική είναι η τέχνη να καταπίνεις βατράχια χωρίς μορφασμούς.

Κάρλος Φουέντες, Το Κάθισμα του Αετού

(ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ, 2007)