Στην ταινία Cosmopolis του David Cronenberg η Νέα Υόρκη είναι σε κατάσταση αναταραχής. Ο Eric
Packer, ένα golden boy του Μανχάταν, μπαίνει σε μια άσπρη λιμουζίνα. Ενώ η
επίσκεψη του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών παραλύει το Μανχάταν, ο Eric θέλει
να πάει για κούρεμα στον κουρέα του, στην άλλη άκρη της πόλης. Καθώς η μέρα
προχωράει και το χάος εξαπλώνεται, ο Eric παρακολουθεί τον κόσμο του, δηλαδή
τον καπιταλισμό, να καταρρέει. […] Το σενάριο της ταινίας βασίζεται στο
ομότιτλο μυθιστόρημα του 2003 του Don Delillo.
Στο απόσπασμα που ακολουθεί ο Eric
και μια συνεργάτιδά του συζητούν για το ελάττωμα του ανθρώπινου
ορθολογισμού καθώς και για το κοινό γνώρισμα του καπιταλισμού και του
αναρχισμού:
Συνεργάτιδα: Πρέπει να
καταλάβεις. Όσο πιο ουτοπιστική είναι η
ιδέα, τόσο περισσότερους ανθρώπους αφήνει πίσω. Γι’ αυτό γίνεται η
διαμαρτυρία. Οράματα τεχνολογίας και πλούτου. Η δύναμη του κυβερνοκεφαλαίου που
θα στείλει τους ανθρώπους στην εξαθλίωση, να ξερνούν και να πεθαίνουν. Ποιο
είναι το ελάττωμα του ανθρώπινου
ορθολογισμού;
Eric: Ποιο είναι;
Συνεργάτιδα: Προσποιείται ότι δεν βλέπει τον τρόμο και
τον θάνατο… στο τέλος των σχεδίων που φτιάχνει. Αυτή είναι μια διαμαρτυρία
ενάντια στο μέλλον. Θέλουν να καθυστερήσουν το μέλλον. Θέλουν να το
εξομαλύνουν. Να μην το αφήσουν να συντρίψει το παρόν. Το μέλλον είναι πάντα μια
ολότητα, μια ομοιομορφία. Είμαστε όλοι απίθανοι και ευτυχισμένοι εκεί. Γι’ αυτό
απογοητεύει το μέλλον. Δεν μπορεί ποτέ να είναι το σκληρό χαρούμενο μέρος που
θέλουμε να το κάνουμε. […]
Ξέρουμε τι έλεγαν πάντα οι
αναρχικοί;
Eric: Ναι.
Συνεργάτιδα: Πες μου.
Eric: Η επιθυμία να καταστρέφεις είναι μια δημιουργική επιθυμία.
Συνεργάτιδα: Αυτό είναι και το γνώρισμα της
καπιταλιστικής σκέψης. Επιβεβλημένη καταστροφή. Οι παλιές βιομηχανίες πρέπει να εξαλειφθούν σκληρά. Νέες αγορές
πρέπει να απαιτηθούν δια της βίας. Και οι παλιές αγορές πρέπει να αξιοποιηθούν
εκ νέου. Καταστρέψτε το παρελθόν,
φτιάξτε το μέλλον.
ΕΝΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου