
Στη
σκηνή που ακολουθεί, το ζεύγος Χώκινγκ εξηγεί στον επισκέπτη του το αρχικό λάθος
του μεγάλου επιστήμονα σχετικά με την δημιουργία του σύμπαντος:
Επισκέπτης:
Η Τζέιν μου είπε ότι είχες ένα ωραίο
θεώρημα… που αποδεικνύει ότι το σύμπαν έχει αρχή.
Στίβεν:
Αυτή ήταν η διδακτορική μου διατριβή. Η
νέα μου εργασία το διαψεύδει.
Επισκέπτης:
Το διαψεύδει; Δεν πιστεύεις πια στη
Δημιουργία;
Στίβεν:
Το τι πιστεύει ο καθένας είναι άσχετο…
Τζέιν:
Άσχετο με τη φυσική.
Επισκέπτης:
Κατάλαβα.
Τζέιν:
Ο Στίβεν έχει κάνει στροφή 180 μοιρών. Η νέα μεγάλη ιδέα είναι ότι το σύμπαν δεν
έχει καθόλου όρια. Κανένα όριο, καμιά αρχή…
Επισκέπτης:
Και
κανένα θεό. Κατάλαβα. Εγώ
σκεπτόμουν… ότι είχες αποδείξει ότι το σύμπαν έχει μια αρχή και συνεπώς κι έναν
Δημιουργό. Λάθος μου.
Στίβεν:
Όχι… δικό μου.
Τζέιν: Ο Στίβεν ψάχνει μια απλή θεωρία που να εξηγεί όλες τις δυνάμεις του σύμπαντος. Επομένως ο Θεός πρέπει να πεθάνει.
Επισκέπτης: Γιατί να πεθάνει ο Θεός; Δεν καταλαβαίνω.
Τζέιν: Οι μεγάλοι πυλώνες της φυσικής είναι: η Κβαντική Θεωρία... οι νόμοι που διέπουν τα μικρά σωματίδια, ηλεκτρόνια και τέτοια, και η Γενική Σχετικότητα. ... Αν ο κόσμος ήταν από πατάτες, θα ήταν εύκολο. Θα εντόπιζες μια συγκεκριμένη αρχή, όπως έκανε κάποτε και ο Στίβεν... μια στιγμή δημιουργίας. Αλληλούια, ο Θεός ζει. Αν συμπεριλάβεις και τα μπιζέλια στο μενού, τότε όλα γίνονται...
Στίβεν: Πουτάνα όλα.
Τζέιν: Ναι, χαοτικά. Όλα γίνονται ένα απίστευτο χάλι. Ο Αϊνστάιν μισούσε τα μπιζέλια. Για την Κβαντική Θεωρία έλεγε: "Ο Θεός δεν παίζει ζάρια με το Σύμπαν."
Στίβεν: Φαίνεται ότι όχι μόνο παίζει ζάρια... αλλά τα πετά εκεί που δεν μπορούμε να τα βρούμε.
Τζέιν: Ο Θεός επέστρεψε στον κατάλογο των επαπειλούμενων ειδών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου