Ευκλείδης και Λίνκολν

Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ, με την ταινία «Λίνκολν», παρακολουθεί τους τελευταίους τέσσερις μήνες της ζωής ενός από τους πιο σημαντικούς προέδρους της Αμερικής, του Αβραάμ Λίνκολν, στην προσπάθειά του να αλλάξει τον ρου της ιστορίας βάζοντας τέλος στη δουλεία και επαναφέροντας την Ένωση της Αμερικής.

Στην σκηνή που ακολουθεί ο Λίνκολν, συνομιλώντας με δύο νεαρούς στρατιώτες τους αναλύει πως η σκέψη του Ευκλείδη επηρέασε τις πολιτικές του ιδέες:

Λίνκολν: Λέτε να επιλέγουμε τη γέννησή μας;

Στρατιώτης Α: Υποθέτω πως όχι.

Λίνκολν: Μας ταιριάζει η εποχή στην οποία γεννιόμαστε;

Στρατιώτης Α: Δεν ξέρω αν ισχύει για μένα. Εσάς σας ταιριάζει μάλλον, κύριε.

Λίνκολν: Εσύ τι πιστεύεις;

Στρατιώτης B: Εγώ είμαι μηχανικός. Φαντάζομαι υπάρχουν μηχανές αλλά δεν ταιριάζουν σε κάποιον συγκεκριμένα.

Λίνκολν: Είσαι μηχανικός και σίγουρα θα γνωρίζεις τα αξιώματα του Ευκλείδη.

Στρατιώτης B: Στο σχολείο μάλλον τα έμαθα αλλά …

Λίνκολν: Δεν πήγα για πολύ στο σχολείο αλλά μελέτησα τον Ευκλείδη από ένα βιβλίο που δανείστηκα. Λίγα πράγματα κατέληξαν στον εγκέφαλό μου αλλά ότι έμαθα έμεινε εκεί μέσα. Κάποια θεωρία του Ευκλείδη λέει το εξής: Στοιχεία που είναι ίσα προς κάποιο τρίτο είναι και μεταξύ τους ίσα. Είναι κανόνας μαθηματικής λογικής. Πράγματι είναι σωστή. Πάντα έτσι θα είναι. Στο βιβλίο του … ο Ευκλείδης λέει ότι είναι αυτονόητο. Υπάρχει δηλαδή γραμμένος ο κανόνας σε ένα βιβλίο 2.000 ετών. Είναι αυτονόητη αλήθεια ότι πράγματα που είναι ίσα με ένα τρίτο είναι και μεταξύ τους ίσα. Στο ξεκίνημα μας είμαστε όλοι ίσοι. Από εκεί είναι η προέλευση, έτσι; Αυτή η ισορροπία είναι δίκαιη. Αυτή είναι η δικαιοσύνη.