Πώς
είναι δυνατόν η ίδια ταινία που συγκλονίζει
ένα θεατή, να αφήνει παγερά αδιάφορο
έναν άλλο; Άλλοι να θεωρούν ότι είδαν
ένα μεγαλειώδες αριστούργημα, ύμνο στη
μοναξιά και την απώλεια και άλλοι μια
ανιαρή τσόντα; Αυτό συμβαίνει με την
κινηματογραφική ταινία «Nymphomaniac» του
Λαρς φον Τρίερ.
Ότι
γνώμη όμως και να αποκόμισης συνολικά
γι’ αυτήν την (σε δύο μέρη) ταινία δεν
μπορείς να παραβλέψεις εύκολα μερικά
«διαμαντάκια» που ενσωματώνονται στην
πλοκή της. Ένα απ’ αυτά αφορά τον θάνατο
του Έντγκαρ Άλλαν Πόε:
Ήταν...
ένας πολύ ανήσυχος άνθρωπος. Πέθανε με
τον πιο τρομακτικό τρόπο που μπορείς
να φανταστείς, κάτι που ονομάζεται
“τρομώδες παραλήρημα”.
Συμβαίνει
όταν η πολύχρονη κατάχρηση αλκοόλ,
ακολουθείται... από μια ξαφνική απουσία.
Το σώμα σου παθαίνει ένα είδος σοκ
υπερευαισθησίας.
Βλέπεις τρομακτικές
παραισθήσεις, ποντίκια και φίδια,
κατσαρίδες να βγαίνουν απ' το πάτωμα,
σκουλήκια απ' τους τοίχους. Το νευρικό
σου σύστημα σημαίνει συναγερμό, βρίσκεσαι
σε διαρκή πανικό και παράνοια.
Και
μετά, το κυκλοφορικό σου σύστημα
καταρρέει. Μα ο πανικός κι ο τρόμος
παραμένουν ως τη στιγμή του θανάτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου