Πώς είναι δυνατόν η ίδια ταινία
που συγκλονίζει ένα θεατή, να αφήνει παγερά αδιάφορο έναν άλλο; Άλλοι να
θεωρούν ότι είδαν ένα μεγαλειώδες αριστούργημα, ύμνο στη μοναξιά και την απώλεια
και άλλοι μια ανιαρή τσόντα; Αυτό συμβαίνει με την κινηματογραφική ταινία
«Nymphomaniac» του Λαρς φον Τρίερ.
Όμως, ότι γνώμη όμως και να αποκόμισης
συνολικά γι’ αυτήν την (σε δύο μέρη) ταινία δεν μπορείς να παραβλέψεις εύκολα τους «θησαυρούς» που έχουν ενσωματωθεί στην πλοκή της. Ένας απ’ αυτούς αφορά την επικούρεια θέση για τον θάνατο:
Δεν φοβάσαι;
Όχι. Όχι.
Πως μπορείς και δεν φοβάσαι;
[…] Υπάρχει αυτή η φράση του Επίκουρου για το φόβο του θανάτου:
«Όταν υπάρχουμε, ο θάνατος είναι
απών. Όταν είναι παρών δεν υπάρχουμε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου