Μαθήματα θατσερισμού (2)

Μέχρι σήμερα, ο θατσερισμός χρησιμοποιείται σε ολόκληρο τον κόσμο για να περιγράψει μια κοφτή προσέγγιση πολιτικής ανασκούμπωσης χωρίς συναισθηματισμούς. Μπορεί να υποδεικνύει πολιτική ισχυρογνωμοσύνη και έχει γίνει και συνώνυμο περικοπών. […]

Η Θάτσερ έχτισε όνομα, πολιτική σταδιοδρομία και φυσικά την υστεροφημία της στις σκληρές της μεθόδους εργασίας. […] Όμως το προσωπικό της στιλ, στον τρόπο που αντιμετώπιζε αξιωματούχους, και μέλη του υπουργικού συμβουλίου ήταν απόλυτο, αυταρχικό και σίγουρα αντιπαραγωγικό. Ήταν πολύ απρόθυμη στο να χάνει σε μια αντιλογία όποιο κόστος κι αν είχε αυτό σε πληγωμένους εγωισμούς […]

Η ταινία «Η Σιδηρά Κυρία»  (The Iron Lady) παρουσιάζει τη Θάτσερ, στο λυκόφως της ζωής της, να αναπολεί την πολιτική της σταδιοδρομία και να θυμάται τα γεγονότα που τη στιγμάτισαν και τη διαμόρφωσαν. Τα αποσπάσματα που ακολουθούν μας δείχνουν τον τρόπο που αντιμετώπιζε τους συνεργάτες της που διαφωνούσαν μαζί της καθώς και τις θέσεις της για:

Την λιτότητα:

Θάτσερ: Λοιπόν;

Υπουργοί: … οι άνθρωποι δεν μπορούν να πληρώσουν τις υποθήκες τους. Η μαζική βιομηχανία έχει σχεδόν γονατίσει. Τίμιοι, εργατικοί, αξιοπρεπείς άνθρωποι χάνουν τα σπίτια τους. Είναι ντροπή. Το θέμα είναι κα πρωθυπουργέ, ότι θα πρέπει να μετριάσουμε το ρυθμό … αν θέλουμε να έχουμε κάποια ελπίδα να κερδίσουμε τις εκλογές.

Θάτσερ: Πολύ σωστά. Ανησυχούμε για τις καριέρες μας, έτσι; Κύριοι, αν δεν περικόψουμε τις δαπάνες θα χρεοκοπήσουμε. Ναι το φάρμακο είναι ανάλγητο … αλλά ο ασθενής το χρειάζεται ώστε να μπορέσει να ζήσει. Να αρνηθούμε το φάρμακο; Όχι! Δεν κάνουμε λάθος. Δεν επιδιώξαμε την εκλογή και τη νίκη για να διαχειριστούμε … τη παρακμή ενός μεγάλου έθνους. Ο λαός αυτής της χώρας μας επέλεξε … γιατί πιστεύει ότι μπορούμε να αποκαταστήσουμε την υγεία … της βρετανικής οικονομίας και αυτό ακριβώς θα κάνουμε! Τίποτα άλλο;

Σύμβουλος (ενώ οι υπουργοί αποχωρούν): Δεν μπορείς να τερματίσεις μια συζήτηση … επειδή δεν σε βολεύει αυτό που θα ακούσεις.

Θάτσερ: Δεν περιμένω όλοι να συμφωνούν μαζί μου. Αλλά τι ηγέτης είμαι αν δεν προσπαθήσω να το κάνω με τον τρόπο μου … να κάνω αυτό που ξέρω ότι είναι σωστό.

Σύμβουλος: Αλλά Μάργκαρετ πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, όταν δοκιμάζουμε τόσο πολύ την πίστη των συναδέλφων μας.

Τον κεφαλικό φόρο:

Υπουργός: Το θέμα είναι, κα Πρωθυπουργέ, … ότι δεν νομίζω πως μπορούμε να περάσουμε την ιδέα ενός φόρου, όπου όλοι θα πληρώσουν το ίδιο.

Θάτσερ: Η πολιτική μας μπορεί να μην είναι δημοφιλής, αλλά είναι σωστή πολιτική.

Υπουργός: Πρωθυπουργέ, απλώς δεν νομίζω ότι … μπορούμε να ζητήσουμε από τους φτωχότερους των φτωχών … να πληρώσουν τον ίδιο φόρο με τους πολυεκατομμυριούχους.

Θάτσερ: Πάλι τα ίδια! Γιατί όχι;

Υπουργός: Επειδή … Επειδή ο κόσμος στο σύνολο του, πιστεύει ότι ο φόρος είναι κατάφωρη αδικία.

Θάτσερ: Ανοησίες. Πωρωμένες ανοησίες. Αυτή είναι μια απλή πρόταση. Για να ζήσει σ’ αυτή τη χώρα, … πρέπει να πληρώσει για το προνόμιο. Κάτι, οτιδήποτε! Αν δεν πληρώνεις τίποτα, δεν νοιάζεσαι για τίποτα. Τι σε νοιάζει που ρίχνεις τα σκουπίδια σου; Το κοινοβούλιό σου είναι χάλια, η πόλη σου γκράφιτι, τι σε νοιάζει; Δεν είναι δικό σου πρόβλημα, είναι κάποιου άλλου πρόβλημα. Είναι πρόβλημα της κυβέρνησης! Το πρόβλημά σας …

Μερικοί από εσάς … είναι ότι δεν έχετε το θάρρος για αυτό τον αγώνα. Δεν χρειάστηκε ποτέ να αγωνιστείτε σκληρά, για τίποτα. Σας δόθηκαν τα πάντα, και αισθάνεστε ένοχοι γι’ αυτό!

Λοιπόν, θα ήθελα να πω, εξ’ ονόματος όλων εκείνων … που αγωνίστηκαν για να φτάσουν ψηλά, και οι οποίοι δεν αισθάνονται ένοχοι γι’ αυτό … ότι δυσανασχετούμε για εκείνους τους τεμπέληδες … που όλο παίρνουν, παίρνουν, παίρνουν … και δεν συμβάλουν τίποτα για την κοινότητα!