Βασισμένη στο ομώνυμο θρίλερ του BBC, το “House of Cards” είναι η ιστορία συνωμοσίας και εκδίκησης ενός
μέλους του κογκρέσου που αφού βοηθάει την παράταξή του να κερδίσει τις εκλογές,
δεν ανταμείβεται με υπουργική θέση όπως περίμενε. Αυτό που ακολουθεί είναι
μια υπολογισμένη παρτίδα σκάκι, με τον Φρανκ Άντεργουντ (Κέβιν Σπέισι) και τη
σύζυγό του, Κλερ (Ρόμπιν Ράιτ), να εξολοθρεύουν έναν-έναν τους εσωτερικούς
αντιπάλους του χρησιμοποιώντας και το τελευταίο δυνατό μέσο πίεσης που
διαθέτουν.Σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας ο Φρανκ απευθύνεται στον τηλεθεατή σε εξομολογητικό τόνο και του αποκαλύπτει τις προθέσεις του, τα συναισθήματά του, τα σχόλιά του για όσους τον περιβάλλουν και πολλές φορές ακόμα και την ανησυχία του.
Η πρώτη σκηνή της σειράς μας εισαγάγει στον μακιαβελικό χαρακτήρα
του Φρανκ: Μαύρο. Ο ήχος από μετωπικό
χτύπημα. Ένα σκυλί ουρλιάζει λαβωμένο. Ο Φράνκ και ο προσωπικός του φύλακας βρίσκουν
θανάσιμα χτυπημένο το σκυλί του γείτονα. Ο φύλακας τρέχει να ειδοποιήσει, ο Άντεργουντ
μένει μόνος με τον ετοιμοθάνατο σκύλο. Τότε, μιλώντας στο σκυλί και σε εμάς, καταθέτει
έναν μονόλογο για τα δύο είδη πόνου που υπάρχουν και θανατώνει αποφασιστικά το ζώο:
Φρανκ: Υπάρχουν δύο είδη πόνου. Το ένα
σε κάνει δυνατό και το άλλο είναι άχρηστο. Το είδος του πόνου που απλά υποφέρεις. Δεν έχω καθόλου υπομονή για άχρηστα
πράγματα.
(Ενώ θανατώνει το σκυλί)
Τέτοιες στιγμές απαιτούν κάποιον
να δράσει. Να πάρει τη δυσάρεστη απόφαση, την απαραίτητη απόφαση.
Ορίστε τέλος ο πόνος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου