Ελπίδα

Η Πανδώρα πήρε το κουτί με τα δεινά και το άνοιξε. Ήταν το δώρο των θεών στους ανθρώπους, εξωτερικά ένα όμορφο, γοητευτικό δώρο, που λεγόταν το «το κουτί της καλής τύχης». Τότε όλα τα δεινά, ζωντανά φτερωτά πλάσματα, πέταξαν έξω. Από τότε περιφέρονται και κάνουν κακό στους ανθρώπους μέρα και νύχτα. Ένα μόνο δεινό δεν είχε ακόμη γλιστρήσει έξω από το κουτί. Ύστερα, μετά από θέληση του Δία, η Πανδώρα έκλεισε το καπάκι κι έτσι το κακό έμεινε μέσα.

Τώρα ο άνθρωπος έχει το κουτί της καλής τύχης για πάντα στο σπίτι και θαυμάζει το θησαυρό που έχει μέσα· τον έχει στη υπηρεσία του· απλώνει το χέρι του να τον πιάσει όταν του κάνει κέφι. Γιατί δεν ξέρει ότι το κουτί που έφερε η Πανδώρα ήταν το κουτί των δεινών και παίρνει το κακό που έχει μείνει μέσα για το μεγαλύτερο κομμάτι καλοτυχίας – αυτό είναι η ελπίδα.

Γιατί ο Δίας ήθελε να μην πετάξει ο άνθρωπος τη ζωή του, ανεξάρτητα από το πόσο θα τον τυραννούσαν τα άλλα κακά, αλλά να συνεχίσει να αφήνεται να τυραννιέται. Γι’ αυτό το λόγο δίνει στους ανθρώπους την ελπίδα. Στ’ αλήθεια είναι το χειρότερο κακό γιατί παρατείνει την τυραννία των ανθρώπων.

Φρειδερίκος Νίτσε, Ανθρώπινο πολύ ανθρώπινο, 1

(ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, σελ. 100)