Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν

Το Before Sunset είναι η δεύτερη ταινία της τριλογίας που ξεκίνησε με το Before Sunrise και έκλεισε με το Before Midnight. Οι ήρωες Τζέσι (Ίθαν Χοκ) και Σελίν (Ζιλί Ντελπί) έχουν μεγαλώσει κατά εννιά χρόνια, όπως και οι ηθοποιοί που τους υποδύονται. Έχουν ωριμάσει, και μαζί μ’ αυτούς ωρίμασε αυτή η ιδιαίτερη ιστορία αγάπης. Στην πρώτη ταινία είχαμε δυο πανευτυχείς νεαρούς, που γοήτευαν ο ένας τον άλλον με παθιασμένες συζητήσεις επί παντός επιστητού. Εδώ οι χαρακτήρες μας είναι, και πάλι, πολύ ευτυχισμένοι που συναντιούνται, όμως έχουν επιφυλάξεις και άμυνες – ιδίως η Σελίν. Είναι μεγαλύτεροι, πιο έμπειροι, και ταυτόχρονα πιο φοβισμένοι και διστακτικοί. Το πάθος και ο ιδεαλισμός της νιότης έχουν αντικατασταθεί με μια πιο ρεαλιστική ματιά για τον κόσμο και τη ζωή. Οι συζητήσεις τους είναι πιο σοβαρές. Μιλούν για δουλειές, περιβάλλον, πολιτική, για τα προβλήματα ενός γάμου, μοιράζονται τις σχέσεις που τους σημάδεψαν και τις εμπειρίες που τους διαμόρφωσαν. Και οι δύο έχουν κάνει σοβαρά λάθη, έχουν μετανιώσει για αποφάσεις, έχουν εγκαταλείψει όνειρα και φιλοδοξίες. Είναι πιο κυνικοί και πιο ειλικρινείς μεταξύ τους. 

Στο απόσπασμα που ακολουθεί η Σελίν και Τζέσι συζητούν για το ότι αυτά που μας συμβαίνουν δεν αλλάζουν τον ήδη διαμορφωμένο χαρακτήρα μας:

Σελίν: Διάβασα ένα ημερολόγιό μου ... από το 1983, προχθές. Περίεργο αλλά έβλεπα τη ζωή ... όπως ακριβώς τη βλέπω και τώρα. Ήμουν πιο αισιόδοξη κι αφελής αλλά η φιλοσοφία μου ... και τα συναισθήματά μου ήταν ολόιδια. Κατάλαβα ότι δεν άλλαξα πολύ.

Τζέσι: Κανείς μας δεν αλλάζει. Οι περισσότεροι δεν το δέχονται αλλά έχουμε έμφυτη προδιάθεση ... κι έτσι αυτά που μας συμβαίνουν δεν αλλάζουν το χαρακτήρα μας.

Σελίν: Το πιστεύεις αυτό;

Τζέσι: Βασικά ναι. Διάβασα μια μελέτη γι’ αυτούς που είχαν κερδίσει το λαχείο ... κι αυτούς που ήταν παραπληγικοί. Νομίζεις ότι το ένα σε κάνει ευτυχισμένο ενώ το άλλο μίζερο; Η μελέτη έδειξε ότι μετά από έξι μήνες ... όταν συνήθιζαν την κατάστασή τους ... παρέμεναν οι ίδιοι. Αν ήταν αισιόδοξοι, παρέμεναν έτσι και στην αναπηρική καρέκλα ... Αν ήταν μίζεροι, έμεναν έτσι ... και με όλα τα πλούτη του κόσμου.