Ο Καραμανλής για τον Καραμανλή

[…] εκείνο που χαρακτηρίζει την προσωπικότητά μου δεν είναι η μεγαλοφυΐα ούτε η σοφία, αλλά το αυστηρόν ήθος.

6.6.64, Επιστολή στον συνεργάτη του, Διονύσιο Βέρρο

v     

Το ήθος και την αξιοπρέπεια, μολονότι τα είχα έμφυτα, τα ανέπτυξα μέχρι υπερβολής για να εξουδετερώσω την έλλειψη περγαμηνών και να πραγματοποιήσω την αποστολήν μου.

Οκτώβριος 1996, Επιστολή προς Κ. Τσάτσο

v     

Είχε παραδεχθεί μετά την αναχώρησή του για το Παρίσι:

Το λειτούργημα της Αντιπολιτεύσεως δεν ταιριάζει στον χαρακτήρα μου και διότι είμαι άνθρωπος της δράσεως, αλλά και διότι η άσκηση της Αντιπολιτεύσεως δεν μπορεί να γίνει χωρίς καμιά δόση δημαγωγίας. […]

Κρις Γουντχάουζ: «Καραμανλής, ο ανορθωτής της Ελληνικής Δημοκρατίας»

v     

[…] Απέφυγα πάντοτε να προσβάλλω τους αντιπάλους μου. Γιατί, εάν τους είχα προσβάλλει, θα ήταν ντροπή δική μου να τους δεχθώ ως συνεργάτες. Ενώ τώρα, που δέχομαι αυτούς που με προσέβαλαν, αντί ντροπή αισθάνομαι υπερηφάνεια.

Κων/νος Τσάτσος: «Ο άγνωστος Καραμανλής»

v     

Είπε σε κάποια κυρία που του έκανε φιλοφρονήσεις:

Το να λες σ’ έναν πρωθυπουργό ότι είναι κομψός και ωραίος είναι σα να λες σε μια όμορφη γυναίκα ότι τη θαυμάζεις για τη σοφία της.

Κων/νος Τσάτσος: «Ο άγνωστος Καραμανλής»

v     

[…] Ανήκω […] στη Σχολή εκείνων, οι οποίοι πιστεύουν ότι η πολιτική γίνεται περισσότερο με πράξεις και λιγότερο με λόγους. Γι’ αυτό και ακολουθώ τη συμβουλή του Πυθαγόρα, που έλεγε: «Είναι προτιμότερο, να σιωπά κανείς, όταν δεν έχει να πει κάτι καλύτερο της σιωπής».

20.5.77, Βουλή

v     

Όταν ένας πολιτικός […] γνωρίζει αυτό το οποίο πρέπει να γίνει εις την χώρα του και δεν μπορεί να το πραγματοποιήσει, διότι του αρνούνται τις αναγκαίες προϋποθέσεις, οφείλει να αποσύρεται αντί να κάνει συμβιβασμούς με την συνείδησή του […]

Έγραψε στις 9.12.63 στους βουλευτές της ΕΡΕ, πριν από την αναχώρησή του για το παρίσι.

v     

ΕΡΩΤΗΣΗ

Τι σχεδιάζετε να κάνατε όταν αποσυρθείτε από την ενεργό πολιτική; Θα γράψετε μήπως τα απομνημονεύματά σας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Θα επιθυμούσα πολύ να γίνω Κιγκινάτος. Δεν διαθέτω όμως αγρόκτημα. Όσον αφορά τα απομνημονεύματά μου είμαι διστακτικός. Κάποιος πολιτικός που τον ρώτησαν αν θα γράψει απομνημονεύματα, απάντησε: «Όχι. Γιατί δεν έχω τίποτα να κρύψω». Εννοούσε μ’ αυτό ότι συνήθως οι άνθρωποι γράφουν τα απομνημονεύματά τους για να εξωραΐσουν την ιστορία τους.

27.5.78, Συνέντευξη στη «New York Times»

Ο Πολιτικός Λόγος του Κωνσταντίνου Καραμανλή

(ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ, 2004, σελ. 215 - 228)