Βασισμένη στο ομώνυμο θρίλερ του BBC, το “House of Cards” είναι η ιστορία
συνωμοσίας και εκδίκησης ενός μέλους του κογκρέσου που αφού βοηθάει την
παράταξή του να κερδίσει τις εκλογές, δεν ανταμείβεται με υπουργική θέση όπως περίμενε.
Αυτό που ακολουθεί είναι μια υπολογισμένη παρτίδα σκάκι, με τον Φρανκ
Άντεργουντ (Κέβιν Σπέισι) και τη σύζυγό του, Κλερ (Ρόμπιν Ράιτ), να
εξολοθρεύουν έναν-έναν τους εσωτερικούς αντιπάλους του χρησιμοποιώντας και το
τελευταίο δυνατό μέσο πίεσης που διαθέτουν.
Στη σκηνή που
ακολουθεί ο Φρανκ πληροφορείται από την στενή συνεργάτιδα του προέδρου ότι δεν
προορίζεται για Υπουργός Εξωτερικών όπως του είχαν υποσχεθεί. Από το πρώτο
επεισόδιο της σειράς:
Φρανκ: Θα αργήσει ο πρόεδρος;
Λίντα: Όχι δεν μπορεί να έρθει. Θα τον ενημερώσω εγώ.
Φρανκ: Εντάξει. Αυτό είναι το υπόμνημα για την πολιτική μας στη Μέση Ανατολή.
[…]
Λίντα: Φρανκ, θα σε διακόψω. Δεν θα σε
προτείνουμε για Υπουργό Εξωτερικών. Ξέρω ότι στο υποσχέθηκε, αλλά οι
περιστάσεις αλλάζουν.
Φρανκ: Η φύση των υποσχέσεων, Λίντα
είναι ότι δεν αλλάζουν μαζί με τις περιστάσεις.
Λίντα: Ο Γκάρετ το σκέφτηκε πολύ και αποφάσισε ότι σε χρειάζεται στο Κογκρέσο.
[…]
Φρανκ: Ας είμαστε ξεκάθαροι. Δεν θα κερδίζατε χωρίς εμένα.
Λίντα: Έχεις δίκιο, αλλά τώρα πρέπει να
ηγηθούμε και να πάρουμε σκληρές αποφάσεις.
[…]
Φρανκ: Θέλω να μιλήσω κατ’ ιδίαν με τον Πρόεδρο.
Λίντα: Η απόφαση ελήφθη. Σε χρειαζόμαστε
Φρανκ. Θα σταθείς δίπλα μας ή όχι;
Φρανκ: Φυσικά, αν αυτό επιθυμεί ο
Πρόεδρος.
Λίντα: Χαίρομαι που το ακούω.
Φρανκ: Από περιέργεια. Αν όχι εγώ, ποιος;
Λίντα: Μάικλ Κερν.
Φρανκ: Ο Μάικλ Κερν; … Μάλιστα … είναι μια έξοχη επιλογή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου