Η πιο αποτελεσματική
παρηγοριά για κάθε δυστυχία και συμφορά είναι να στρέψουμε το βλέμμα μας σε
όσους έχουν σταθεί πιο άτυχοι από εμάς –όλοι το κάνουν αυτό. Το ζήτημα όμως
είναι τι γενικότερα συμπεράσματα συνάγουμε από αυτή την τακτική.
Η ιστορία διδάσκει
πως πορεύτηκαν τα έθνη: μόνο πολέμους και αναταραχές έχει να μας διηγηθεί.
Οι ειρηνικές περίοδοι παρουσιάζονται αποκλειστικά ως μικρά διαλείμματα ανάμεσα
σε πολέμους. Έτσι ακριβώς συμβαίνει και
με τον άνθρωπο, η ζωή του είναι μια συνεχής πάλη· όχι μόνο μεταφορικά –μια πάλη δηλαδή ενάντια στην
ανέχεια ή την ανία-, αλλά, και κυριολεχτικά, μια μάχη εναντίον άλλων ανθρώπων.
Ο άνθρωπος συναντά παντού αντιπάλους, ζει
σε συνεχή διαμάχη και παραμένει ετοιμοπόλεμος μέχρι τον θάνατό του.
Αρτούρ Σοπενχάουερ,
Για τη δυστυχία του κόσμου
(ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ, 2012, σελ.
18-19)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου