Ο Σκορσέζε πάλευε να γυρίσει το «Silence» για σχεδόν τριάντα χρόνια, αναδεικνύοντάς το ως το μεγαλύτερο στοίχημα της καριέρας
του. …
Δύο Πορτογάλοι ιησουίτες καταφθάνουν στην
Ιαπωνία του 1640, όπου η χριστιανική πίστη διώκεται απηνώς, για να βρουν τα
ίχνη του δασκάλου τους, τον οποίο οι φήμες θέλουν να έχει αλλαξοπιστήσει. Ένας υπαρξιακός, τελετουργικών ρυθμών και
υποβλητικών εικόνων Σκορσέζε διασκευάζει με φιλοσοφικό σεβασμό και σκηνοθετικό
δέος ένα αριστουργηματικό μυθιστόρημα του Σιουσάκου Έντο πάνω στη σιωπή του
θεού και στο εκκωφαντικό ανθρώπινο μαρτύριο…
Αν τη δει κανείς με τα μάτια αυτού που
ξέρει, τι συνέβη εκεί που η καθολική εκκλησία είχε την εξουσία, αν γνωρίζει τι
είναι ο Βούδας, που στο εκλαϊκευμένο και ιαπωνικά παραλλαγμένο -έστω- όνομα του
οποίου γίνονται τα μαρτυρία, αν βάλει στο μυαλό ότι η Ιαπωνία με την
κλειστότητα της γλίτωσε ενδεχομένως όσα πέρασαν από την αποικιοκρατία πολλοί
τόποι, ακόμα και η μεγάλη δίπλα της Κίνα, … αν κατανοήσει γιατί αυτοί οι
συγκεκριμένοι παρίες Ιάπωνες απαρνούνται τα πατρώα και επιμένουν να λατρεύουν
κάτι που δεν έχουν καταλάβει ούτε το όνομα του, θα καταλάβει την μεγάλη
φιλοσοφική τομή αυτής της ταινίας και θα συμπαρασταθεί στους
"αποστάτες" ιερείς.
Καταπληκτική
φωτογραφία, συγκλονιστικές οι ερμηνείες.
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες σκηνές είναι
ο διάλογος του φυλακισμένου μοναχού με τον Ιάπωνα μεταφραστή του:
Ιάπωνας: Έχουμε τη
δική μας θρησκεία, Πάτερ. Κρίμα που δεν το προσέξατε.
Ιησουίτης: Όχι, εμείς απλά το βλέπουμε διαφορετικά.
Ιάπωνας: Είναι
αλήθεια. Πιστεύετε ότι οι Βουδιστές
είναι απλά άνθρωποι.
Ιησουίτης: Ακόμη
και ο Βούδας πέθανε. Όπως όλοι οι άνθρωποι. Δεν είναι ο δημιουργός.
Ιάπωνας: Είσαι ανίδεος. Μόνο ένας Χριστιανός θα
έβλεπε ένα Βουδιστή σαν ένα απλό άνθρωπο. Ο Βούδας μας είναι ένα ον όπου ένας
άνθρωπος μπορεί να γίνει. Κάτι μεγαλύτερο απ’ αυτόν. Αν μπορεί να ξεπεράσει όλες
τις αυταπάτες του. Αλλά εσύ, ζεις με τις αυταπάτες και τις αποκαλείς πίστη.
