Η ταινία Brexit: The Uncivil War αφηγείται
την ιστορία του Dominic Cummings (Benedict Cumberbatch), του υπεύθυνου
στρατηγικής της καμπάνιας υπέρ της αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την
Ευρωπαϊκή Ένωση για το δημοψήφισμα του 2016.
Η
σκηνή που ακολουθεί περιγράφει τον τρόπο που η εκστρατεία του Vote Leave για το
δημοψήφισμα χρησιμοποίησε τα δεδομένα από τα social media για την ατομική «στοχοποίηση»
των ψηφοφόρων:
Η τεχνολογία προχώρησε από το «σ’ αρέσει
αυτό, άρα και το άλλο». Οι αλγόριθμοι
στο διαδίκτυο μαθαίνουν τη συμπεριφορά μας, την ψυχολογία μας, τη συναισθηματική
μας κατάσταση. Αυτά τα social media γνωρίζουν τι ερωτήσεις θέτουμε, τι μας
κρατά ξύπνιους τη νύχτα, πότε κοιμόμαστε, που πάμε, με ποιον κι επομένως το σύστημα κάνει προβλέψεις. Ανησυχητικά
ακριβείς.
Όπως;
Το facebook ξέρει πότε ξερωτεύεσαι τον
σύντροφό σου. Δεν ήθελε να το ανακαλύψει, δεν ήταν πρόθεσή του, μα… αλλά δυο
δισ. άνθρωποι συνεχώς εισάγουν στη βάση δεδομένων δεκαπέντε φορές την ημέρα. Μοτίβα.
Εναλλασσόμενες συμπεριφορές.
Απλά στοχεύετε, ή μικροστοχεύετε, το μήνυμά
σας; Αυτό είναι όλο;
Όχι μόνο αυτό. Σημαίνει ότι μπορούμε να σχεδιάσουμε και να διανείμουμε
χιλιάδες διαφορετικές διαφημίσεις ανάλογα σε ποιον απευθύνονται. Έτσι το
χρονολόγιό σου θα είναι διαφορετικό από των φίλων σου, της μαμάς σου, κλπ. Και το
λογισμικό μας μπορεί να ελέγξει, πόσο αποτελεσματικές είναι διαφημίσεις, από τα
«like» τα «κλικ», τα «share», και μετά τα προσαρμόζει, τα βελτιώνει… σε
πραγματικό χρόνο.
Σε πραγματικό χρόνο; …
Η
γενικευμένη διαφήμιση έχει πεθάνει. Κάνουμε
updating & uploading συνεχώς, κατ’
επιλογή… διδάσκοντας τις εταιρείες δεδομένων και τους διαφημιστές ποιοι είμαστε
και τι θέλουμε.
Δεδομένα που οδηγούν πολιτικά κόμματα σε
ψηφοφόρους, με ένα μήνυμα που
προσαρμόζεται αλγοριθμικά για τον καθένα.
Ο
Ομπάμα άνοιξε τον δρόμο σ’ αυτό. Ένας φιλελεύθερος. Δεν είναι Δεξιά εναντίον Αριστεράς, είναι το παλιό έναντι του
καινούργιου. Αυτή είναι η νέα πολιτική. …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου