Αρχαίοι Έλληνες και σύγχρονη Βιολογία

Από τον Εμπεδοκλή έχει παραδοθεί μια φράση (Αριστοτέλης, Φυσικά 2, 8. 198b 29), σύμφωνα με την οποία ο Αναξαγόρας δίδασκε ότι τα ζώα είχαν δημιουργηθεί εδώ κι εκεί ακανόνιστα, με μορφές αλλόκοτες και παράδοξες, και ότι με την πάροδο του χρόνου διατηρήθηκαν μόνο όσα ήταν ικανά να ζήσουν. Εδώ έχει ήδη διατυπωθεί καθαρά η αρχή της επιβίωσης του σκοπιμότερου, που έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο στη σύγχρονη βιολογία (δαρβινισμός).

Άλλωστε αποδίδουν στον Αναξίμανδρο μια φράση, σύμφωνα με την οποία η μεταβολή των οργανισμών οφείλεται σε προσαρμογή σε διαφορετικές συνθήκες ζωής: Πλούταρχος, Περί των αρεσκόντων…, 5, 19, 1 (=Diels, Doxographi Graeci, 430, 15).

Αναφορικά με τον άνθρωπο οι παλαιότεροι στοχαστές υποστήριζαν απλώς ότι είχε προέλθει από το βασίλειο των ζώων· πρβ. Αναξίμανδρος (Πλούταρχος, Στρωματείς, απ. 2)· Diels, 2, 10.

W. WINDELBAND - H. HEIMSOETH, Εγχειρίδιο Ιστορίας της Φιλοσοφίας 

(ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ, 1986, τόμος Α, σ. 65, 312)