Οι ηθικές αξίες της μπουρζουαζίας

Στο πολυβραβευμένο φιλμ του Αλέν Ρενέ Providence (που σημαίνει Θεία Πρόνοια) παρακολουθούμε το παραλήρημα μιας νύχτας ενός γέρου άρρωστου και έξυπνου συγγραφέα (Τζον Γκίλγουντ), που μέσα στην ιλαροτραγική αγωνία του ανθρώπου, που πολλά είδε και πολλά έπαθε και που η ευφυΐα του και η κουλτούρα του τού αποκλείουν τα εξωτερικά παρηγορητικά ερείσματα, αρχίζει να δημιουργεί σαν συγγραφέας πάνω στα δημιουργήματά του σαν ανθρώπου: Ο γιος του (Ντερκ Μπόγκαρντ) ψυχρός και κυνικά λογικός μέχρι παραλογισμού Εγγλέζος, η νύφη του (Έλεν Μπέρστιν) μονίμως και αιωνίως καταπιεσμένο και ουσιαστικά  ανίσχυρο θηλυκό και ο νόθος γιος του (Ντέιβιντ Γουόρνερ) αδιάκοπα εξεγερμένος και σταθερά ανίκανος να κάνει ένα βήμα πέρα από την ηθικολογία αποτελούν τα μέλη ενός κωμικοτραγικού θιάσου μαριονετών, οι σπάγκοι των οποίων βρίσκονται στα χέρια του πατέρα- δημιουργού. Που σαν Δημιουργός που είναι δεν μπορεί παρά να είναι η ενσάρκωση της Θείας Πρόνοιας (από εδώ και ο τίτλος). Που, ωστόσο, μπορεί να «λάβει πρόνοιαν» για τα δημιουργήματά του μόνο στη σφαίρα του φανταστικού, που είναι και το μοναδικό πεδίο όπου ασκείται η κυριαρχία του…

Στο απόσπασμα που ακολουθεί παρακολουθούμε τη συζήτηση των τριών για τις ηθικές αξίες της Μπουρζουαζίας:

Πατέρας: Μπουρζουάς είναι αυτός… που αρνείται να αποδεχθεί τα ιδεολογικά μηνύματα.

Γιος: Όχι πατέρα, όχι. Μπουρζουάς είναι εκείνος που αντιλαμβάνεται τα ιδεολογικά μηνύματα… σαν θάνατο των αξιών του. Υποθέτω ότι είμαι ένας απ’ αυτούς. Δεν ξέρω αν οι αξίες μου είναι σωστές ή λανθασμένες… αποτελούν όμως το ηθικό οικοδόμημα της ζωής μου.

Πατέρας: Τίθεται, ωστόσο, το ερώτημα: ποιες είναι αυτές;

Γιος: Τιμιότητα. Ευσυνειδησία. Διακριτικότητα. Προστατευτικότητα. Τρυφερότητα. Αποστροφή προς τη βία και την πρακτική της τρομοκρατίας.

Νύφη: Δηλαδή, το μονοπώλιο της μπουρζουαζίας, 

Πατέρας: Συγχέει την ιδιωτική ηθική με τη δημόσια δικαιοσύνη. Μήπως είναι αφελής ή απλά υποκριτής;